دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : نگار مهرپور* ¹ ، نیوشا وطن دوست ²

چکیده :
اسپیرومتری ابزاری حیاتی در ارزیابی‌عملکرد ریوی‌و تشخیص بیماری‌های تنفسی است که از قرن نوزدهم تاکنون تکامل یافته است. با وجود پیشرفت‌های فناوری،مشکلاتی‌مانند‌دقت‌محدود دستگاه، تنوع در روش‌های کالیبراسیون و تفاوت در تفسیر نتایج، همچنان چالش‌هایی جدی باقی مانده‌اند. این مقاله ضمن معرفی اجزا و عملکرد اسپیرومتر، به نقد و بررسی تئوری‌های پایه اندازه‌گیری جریان و حجم تنفسی می‌پردازد. همچنین، روش‌های متداول کالیبراسیون مورد تحلیل قرار گرفته و اثرات اختلاف در استانداردهای عملیاتی و شرایط محیطی بر نتایج بررسی شده است. مطالعات پیشین، از جمله تحقیقات لی و همکاران (۲۰۱۹) و احمدی و همکاران (۱۴۰۰)، نشان داده‌اند که عدم‌یکپارچگی در پروتکل‌های کالیبراسیون و تفاوت در همکاری بیمار می‌تواند به نوسان در داده‌ها و تفسیرهای متناقض منجر شود. محدودیت‌های مدل‌های تئوریکی دستگاه، به ویژه در شرایط بالینی پیچیده، نیاز به بازنگری و توسعه راهکارهای نوین را نشان می‌دهد. هدف اصلی این پژوهش، ارائه تحلیل جامع عملکرد اسپیرومتر، شناسایی کاستی‌های موجود و ارائه راهکارهایی برای بهبود دقت و قابلیت اطمینان آن در محیط‌های بالینی است.

کلمات کلیدی :
اسپیرومتری-آزمون-عملکرد-ریوی-پروتکل‌های-کالیبراسیون- عوامل- محیطی-دقت-اندازه‌گیری-همکاری-بیمار-مدل‌های-تئوریکی -دستگاه‌های-پزشکی-مهندسی-پزشکی-هوش-مصنوعی-در-سلامت- تشخیص-بالینی-نوسانات-داده‌ها-فناوری-حسگر-بیماری‌های-تنفسی-استانداردسازی-تجهیزات-پزشکی